W tym roku Kanada obchodzi pięćdziesiątą rocznicę uchwalenia swojej obecnej flagi. To wielkie wydarzenie nie tylko dla samych Kanadyjczyków. Symbol tego kraju znany jest bowiem na całym świecie i właśnie został umieszczony na nowej serii monet. „Liść klonowy 2015” jest unikatową gamą kolekcjonerską, która dodatkowo została ograniczona ścisłą limitacją.
Aktualnie obowiązująca flaga Kanady została po raz pierwszy zaprezentowana na Parliament Hill w Ottawie 15. lutego 1965 roku. Ostatecznie wybrano ją spośród trzech innych, finalnie wyselekcjonowanych projektów. Biało-czerwona flaga z klonowym liściem zastąpiła dotychczas obowiązującą, zmodyfikowaną wersję brytyjskiej flagi zwaną Union Jackiem, którą zdecydowano się zostawić po uzyskaniu od Zjednoczonego Królestwa niepodległości w 1931 roku.
Kolory biały i czerwony są oficjalnymi barwami Kanady, nadanymi temu krajowi w 1921 r. przez króla Jerzego V. Jedna z monet wyemitowanych z okazji rocznicy uchwalenia flagi utrzymana jest w tej kolorystyce. Numizmat jest bowiem wybity z czystego srebra, a zamieszczony na rewersie liść mieni się głęboką czerwienią. Z kolei na awersie każdej z monet widnieje wizerunek brytyjskiej królowej Elżbiety II.
Na ten kolekcjonerski zestaw składa się pięć monet o różnych nominałach – od 1 do 5 dolarów. Każda z nich została wybita w czystym srebrze próby 999/1000, w najwyższej jakości menniczej. Do przechowywania i efektownej prezentacji dołączono specjalnie przygotowaną szkatułę. Światowa limitacja rocznicowego zestawu to zaledwie 9999 sztuk. Został on opatrzony gwarancją autentyczności, jakim jest oryginalny Certyfikat Kanadyjskiej Mennicy Królewskiej – emitenta tychże monet, którego produkty cieszą się niesłabnącym uznaniem wśród kolekcjonerów.
Tymczasem poznajmy burzliwą historię symbolu narodowego Kanady. Podtrzymanie kolonialnych więzów z Wielką Brytanią po uzyskaniu niepodległości spotykało się przez lata z oporem ruchów liberalnych, dążących do pokreślenia niezależności już od czasu powstania kanadyjskiego rządu. Spór ten przez prawie cały wiek dzielił zwolenników tradycji angielskiej, francuskiej i kanadyjskiej. Potrzeba identyfikacji narodowej wśród mieszkańców Kanady była bardzo silna.
Na początku XVIII wieku mieszkańcy za swój znak obrali liść klonowy, ponieważ drzewo to stanowiło główny element tamtejszych lasów. W XIX w. symbol ten zakorzenił się wystarczająco głęboko w świadomości, by pojawiać się w pieśniach patriotycznych. Do 1901 roku zdobił też wszystkie kanadyjskie monety. W 1868 roku gałązka z trzema charakterystycznymi liśćmi weszła w skład godła prowincji Quebec i sąsiedniego Ontario, a stamtąd trafiła na Czerwoną Banderę – nieoficjalną kanadyjską flagę powstałą na bazie sztandaru brytyjskiej marynarki handlowej. Jej lewą, górną ćwierć zajmował brytyjski Union Jack, po prawej zaś znajdowały się zaś emblematy wszystkich prowincji, uzupełniane równolegle z tworzeniem kolejnych jednostek administracyjnych.
Pod koniec lat 50. czołowym orędownikiem nowej flagi został Lester B. Pearson z Partii Liberalnej, który w kampanii wyborczej w 1963 roku obiecał wprowadzenie jej w ciągu dwóch lat. W sześć tygodni obywatele złożyli przed odpowiednią komisją 3541 propozycji. Aż 2136 z nich zawierało motyw liścia klonowego. Autorem zwycięskiego projektu i obecnie obowiązującej flagi Kanady był historyk George Stanley. Nowy sztandar zaprezentowano po raz pierwszy dnia 15 lutego 1965 roku, który jest obecnie nieformalnym świętem narodowym.
