PATRONKA POLSKI NA MONECIE NBP Z CZYSTEGO SREBRA

W ofercie Skarbnicy Narodowej dostępna już jest wyemitowała przez NBP wyjątkowa moneta kolekcjonerska, upamiętniające patronkę Polski – Jadwigę Andegaweńską. Numizmat odwzorowuje słynną osiemnastowieczną serię medalierską z wizerunkami królów Polski, wykonaną na zlecenie Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Moneta, wykonana z czystego srebra 999/1000, przedstawia wizerunek królowej Polski Jadwigi Andegaweńskiej. Królowa zasłynęła zarówno swoim zaangażowaniem w politykę jak i w filantropię. Sama poprowadziła wyprawę na Ruś Halicką, była również fundatorką wielu kościołów i klasztorów. W 1397 roku utworzyła bursę dla studentów polskich i litewskich studiujących w Pradze. Także dzięki jej staraniom powołano Fakultet Teologiczny na Akademii Krakowskiej.

Numizmat odwzorowuje słynną osiemnastowieczną serię medalierską z wizerunkami królów Polski, wykonaną na zlecenie Stanisława Augusta Poniatowskiego. Królewskie medale powstawały w mennicy warszawskiej w latach 1791–1797/1798. Ich twórcami byli dwaj wybitni medalierzy Jan Filip Holzhaeusser i Jan Jakub Reichel. Numizmaty były wzorowane na portretach namalowanych w latach 1768–1771 przez Marcella Bacciarellego do Pokoju Marmurowego w Zamku Królewskim w Warszawie i zachowują wszelkie szczegóły oryginałów. Życiorysy monarchów, jak również napisy na awersach medali towarzyszące portretom władców, zredagowane są po łacinie, najpewniej przez samego króla Stanisława Augusta. Imiona monarchów umieszczono zaś w języku polskim, na rancie monet, wraz z nazwą serii „Skarby Stanisława Augusta”.

Każdy z egzemplarzy posiada nominał 50 zł, waży 62,2 g, a jego średnica wynosi 45 mm. Emisja jest ściśle limitowana do 5000 egzemplarzy na całym świecie. Rewers tej pięćdziesięciozłotowej monety ukazuje królową z lewego profilu, w rąbku na głowie  i fantazyjnej koronie. Jej szyję zdobi podwójny sznur pereł. W otoku widnieje napis HEDVIGIS (JADWIGA).  Na awersie znajduje się napis RZECZPOSPOLITA POLSKA, nominał oraz rok emisji. W centralnym miejscu widnieje inskrypcja (w tłumaczeniu): „Ludwika córka trzecia, koronowana na królową Polski Roku Pańskiego 1384, dnia 15 października. Zaślubiona Władysławowi Jagielle 17 lutego Roku Pańskiego 1386. Ruś Czerwoną zajętą od Węgrów Polsce przywróciła. Umarła Roku Pańskiego 1399”.

Ze względu na to, że Jadwiga wykazywała wrażliwość nie tylko na biedę materialną, ale stawała również w obronie ludzkiej godności została po śmierci otoczona kultem. Królowa została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w 1987 roku, a w czerwcu 1997 roku na Błoniach Krakowskich, ogłosił ją świętą.