Waluta rodem ze starożytności – drachma grecka

Wprowadzenie euro jako oficjalnej waluty w większości krajów Unii Europejskiej spowodowało, że do lamusa odeszły takie, których rodowód sięga nawet czasów antycznych. Jedną z nich jest drachma grecka. Poznaj jej fascynujące losy i sprawdź, co dzieje się z nią obecnie. Na kolekcjonerów czeka prawdziwa gratka!

Skąd się wzięła drachma grecka?

Jak można się domyślać, geneza drachmy sięga czasów antycznych i obszarów dzisiejszej Grecji. Także samo słowo wywodzi się z greki i oznacza tyle co „w garści”. Skąd takie określenie? Otóż w pewnym momencie środkiem płatniczym w antycznym świecie stały się metalowe pręty, zwane obelosami, a miarą było to, ile zmieściło się ich w garści. Taką ilość określano właśnie drachmą. Z czasem ustalono, że drachma to 6 obelosów.

Z czasem garść prętów przestała być potrzebna, a drachmy stały się srebrnymi monetami, które były bite przez poszczególne państwa-miasta. Każda miała symbol wskazujący na emitenta. Wskazywała na niego również masa monety – te w systemach eubejskim i attyckim ważyły 4,36 g, a korynckie – 2,8 g.

Drachma jako jednostka monetarna

Drachma, jako jednostka monetarna, dzieliła się na 6 oboli lub 48 chalków. 6000 drachm było określane jako talent, a 100 drach – miną. Co ciekawe, z od drachm tylko krok do bliskowschodnich dirhamów, które powstały na wzór greckiego systemu monetarnego i rozpowszechniły się m.in. w Syrii, Egipcie czy Kartaginie.

Drachmy dzielono też na 100 lepta. Na przestrzeni kolejnych wieków powstawały także wielodrachmy. Np. 2 drachmy to didrachma, a 10 – dekadrachma. Co ważne, każda wielodrachma stanowiła wielokrotność masy srebra przypisywanej 1 drachmie. Dlatego wspomniana dekadrachma była bita tylko przez najbogatszych emitentów – jedna moneta ważyła 43 g! Powstawała w Syrakuzach.

 

Drachmy są ciekawe nie tylko ze względu na to, że to jedna z pierwszych jednostek, które stworzyły podwaliny pod nowoczesny system monetarny. Mają również wartość artystyczną. Monety były bite ręcznie, przez najlepszych mincerzy, a ich bogata symbolika po dziś jest dobrym źródłem informacji dla historyków.

Drachma w czasach nowożytnych

Drachma przetrwała jako środek płatniczy aż do czasów nowożytnych. Od 1832 roku, gdy Grecja odzyskała niepodległość od Turcji, do 1 stycznia 2002 roku stanowiła oficjalną walutę tego kraju. Na przestrzeni 170 lat trzykrotnie zmieniano system banknotów i monet. W 2002 roku, kiedy Grecja przechodziła na euro, w obiegu były monety od 50 lepta do 500 drachm, a także banknoty od 500 do 10 000 drachm. Symbolicznie środki płatnicze nawiązywały do tradycji starożytnych. Np. na monecie 1-drachmowej była umieszczona ateńska sowa – wyraźne nawiązanie do znaków związanych z boginią mądrości, Ateną, która była patronką miasta.

 

I choć obecnie drachma grecka nie jest już oficjalnym środkiem płatniczym Grecji, kolekcjonerzy nadal mają szansę się z nią zaznajomić – choćby sięgając po album

 

Zobacz również: https://www.skarbnicanarodowa.pl/srebro/srebrne-monety